هجوم خیالت...

گاهی دلش میخواهد به دیواری تکیه دهد و از ته دل قهقه بزند و گاهی هم دلش میخواهد روی زمین زانو بزند و از ته دل گریه کند ....گاهی چنان به آینده خیره میشود که گویی در افکارش دارد برنامه سفری میچیند به بلندای عمق وجودش ....گاهیی خیره خیره به دور دست ها نگاه میکند و چیزی را می کاود که در اعماق ذهن کسی نمیشود آنرا یافت...گاهی چنان سفر میکند که بدون قایق به دل دریای دلش میزند و تصمیم های بزرگی میگیرد و گاهی این تصمیم کل آینده ای است که یا نابود میشود یا ساخته میشود و بقیه را انگشت به دهان میگذارد....آری انسان است دیگر،گاهی عجیب میشود و سکوت میکند و بقیه را به ستوه می آورد...آزار میدهد دیگران را چنانچه گویی حیوان آزاردهنده ای بیش نیست گاهی با سکوتش اذیتت میکند و گاهی هم با پر حرفی اش....
انسانم،دلم سفر میخواهد شاید یک جای ناب...شاید یک جای دور و اما جایی خلوت......اما محدود است زمان و مکان برای منی که تنها با قلمم سفر میکنم..... هرجایی که دوست داشته باشم را تنها تصور میکنم و به تکه کاغذی تکیه میکنم و خود را به دست باد میسپارم وبه او اجازه میدهم که من را به مقصد برساند...اما الان این بار سفری متفاوت میخواهم... متفاوت به بلندای عمق وجودم ....سفری دلخواه همان چیزی که میخواستم بلند...دور و اما خلوت....شاید مقصد خودم باشم .....سفری در خودم برای پیدا کردن زندگی ام...دلم میخواهد قایق را کنار قلبم رها کنم و خود را غرق کنم....شاید پیدا شود چیزی که به دنبالش هستم...شاید پیدا شود زندگی که دلم میخواهدش...آری انسانم و اینبار آرزویم سفری است متفاوت تر از همیشه....
سکوت و تنهایی و توقف زمان از لوازم ضروری سفری است که میخواهم.....از جمله کاوش هایم در این سفر پیدا کردن خودم است خودی که هنوز زیاد جا دارد برای کاملی....اگر بخواهم با همان ذره بمانم گم میشوم در این هیاهوی عظیم زمانه.....شاید دل تنگم، دل تنگ خدایی که هیچ گاه فراموشم نکرد ، دل تنگ تمام لحظه هایی که میتوانستم با او باشم و نبودم.....دل تنگم. و فرارتر از تمام این دل تنگی ها آرامشی است که باید به آن دست یابم....برای این آرامش باید پیدا شوند تمام گمشده هایم.....
سفری میخواهم کمی فراتر از قلم و کاغذ.....گاهی تمام حرف های دل نوشته نمیشود باید غرقشان کنی در همان دریایی که باید دل به آن بزنی... ❤عشق❤...